k...

Kagura „rozkosz bogów, radość bogów” to rytualny taniec i misterium religijne. Kagura jest taneczną pantonimą wykonywaną w czasie uroczystości shintoistycznych, której tematem są odwiedziny bóstw. Wykonują ją młodziutkie tancerki, co ma sprawić przyjemność bogom. Rytuał ten ma przynosić powodzenie uczestniczącym w misterim i wypłaszać nieszczęście. Taniec kagura, nawiązuje do tańca bogini Amenouzume i tworzy podstawę japońskiego teatru.

Kagutsuchi-no-kami „rozpalony czcigodny starzec” to bóg ognia i uosobienie pustoszącej pożogi. Jest synem pierwszej boskiej pary Izanagiego i Izanami. Przy narodzinach Kagutsuchiego wagina jego matki tak mocno się rozszerzyła, że bogini zmarła i musiała przejść do podziemnego świata Yomi-no-kuni. Ojciec pociął go na pięć części, z których powstało pięć nowych bóstw gór, m.ni. Oyama-tsumi i Futsunushi.

Kami „na górze, wyższe, wyżej stojące” to cudowna i budząca trwogę moc i siła, obecna w przyrodzie, np. w ciałach niebieskich, górach, jeziorach, roślinach i burzy. Jest też uosobieniem tych mocy i sił, 8 milionów istot (yao-yorozu-no-kami) pod postacią duchów i bóstw. Należą do nich m.in. Uji-kami, Oyagami, Ikigami, Kamikaze. Kami jest odpowiednikiem Kamuj u Ajnów.

Kami-gakari – patrz Ikigami.

Kamikaze „boski wiatr” to bóstwo opiekuńcze i duch wiatru, który pomaga Japończykom zwyciężyć w bitwach. Nosi przydomek „zwycięzca w wojnie”. Kiedy w XIII wieku Japonię najechali Mongołowie, Kamikaze pospieszył z pomocą jako nieoczekiwany, gwałtowny tajfun, który w ciągu kilku chwil położył kres inwazji, rozpraszając piętnastotysięczną armię na ponad 1000 okrętach. W czasie II wojny światowej Kamikaze nazywano lotników-samobójców, którzy ze swoimi wyładowanymi bombami samolotami spadali na nieprzyjacielskie okręty.

Kamimusubi-no-kami „bóg, boski nauczyciel. Ojciec” to pierwotne bóstwo i bóg nieba, pan narodzin i istnienia. Jest jednym z pięciu Kotoamatsu-kami. Kamimusubi na prośbę Kushinda wysłał swoich posłańców, żeby przywrócili życie jego zabitemu synowi Okuniunushiemu.

Kamuj „rzucający cień, najwyższy” to ogólne określenie istot boskich u Ajnów. Mogą być Pase Kamuj i Yaiyen Kamuj. Kamuj są odpowiednikami Kami kultu shinto.

Kappa jest demonem rzeki, wodnym potworem, który wciąga dzieci na dno rzeki lub jeziora i je topi. Przedstawiany jest jako stwór z tułowiem żółwia, głową małpy i kończynami żaby.

Kinjin bóg z metalu. Bóstwo opiekuńcze północno-wschodniej strony świata, z której przychodzą demony i choroby. Jest bogiem państwowego kultu shinto, który w gniewie zsyła na ludzi cierpienia i śmierć. U Konko-kyo pierwotne bóstwo kosmosu, czczone jako najwyższa kami pod imieniem Tenchi-kane no-kami „metalowy bóg nieba i ziemi”.

Konohana-sakuya-hime „księżniczka – wspaniałość rozkwitu” to bogini kwitnących drzew, przede wszystkim kwiatów wiśni i śliw. Także od niej wywodzi się japoński dom cesarski. Konohana jest młodszą córką Oyamatsumiego, młodszą siostrą Iha-naga-hime, żoną Niningiego, z którym ma synów Umisachiego i Yamasachiego. Wszyscy potomkowie Konohany żyją tak krótko jak kwiaty wiśni.

Koshi to ośmiogłowy smok-wąż, któremu każdego roku trzeba było składać w ofierze dziewicę. Gdy przyszła kolej na Kushinadę, Susonoo z każdą z ośmiu głów smoka wypił po czarze ryżowego wina, w wyniku czego kompletnie pijany Koshi zapadł w głęboki sen, a wówczas Susanoo pociął go mieczem.

Koto-amatsu-kami „wyróżnione duchy nieba” to grupa pięciu pierwotnych bóstw, które jako pierwsze pojawiły się po stworzeniu świata. Są to Amenominakanushi-no-kami, Amenotokotachi-no-kami, Kamimusubi-no-kami, Takamimusubie-no-kami i Umashi-ashikabihikoji-no-kami

Kushinada-hime jest boginią ryżu, małżonką boga burzy Susanoo, z którym ma syna, boga ziemi Okuniunushiego. Jak jej siedem sióstr Kushinada miała zostać złożona w ofierze smokowi Koshiemu, przed czym uratował ją jej późniejszy mąż Susanoo.